Witaj Wiosno, proszę się rozgościć!
Bałem się, że nie da się Pani zaprosić...
Tak dobrze wreszcie na Panią patrzeć.
Ale co to, Pani płacze?
Wiadomo, potrzebne są łzy
Niech Pani grzmi.
Jutro będzie Pani piękniej w zielonym.
Już pęcznieje cały świat umajony,
Wnet rozkwitnie bujnie i rześko,
Rozdźwięczy złoto i niebiesko
W blaskach radości, świeżości.
Jak dobrze Panią gościć!
Pogoda jaka jest każdy widzi. Pewnie z jej
powodu przypomniał mi się wierszyk wiosenny, który powstał podczas
majowej burzy, 3 maja 2013.
Nie wiem tylko czy da się ten wierszyk zaśpiewać :-) Może się da!